WAŻNE – VERAPAMIL

Moi drodzy, jak wiemy są leki bardziej lub mniej groźne, tzn. mające mniej bądź więcej skutków ubocznych. Czasami przez przypadek dowiadujemy się że leczą skutecznie coś innego niż to, do czego były pierwotnie stworzone, vide Amantadyna.

To samo odkryto niedawno w przypadku leku na nadciśnienie o nazwie Verapamil:

Ten stary i znany lek na nadciśnienie spowalnia utratę tzw. komórek beta w trzustce w przypadku wystąpienia cukrzycy typu 1. Nowe badanie kliniczne wykazało to po raz pierwszy u ludzi. Dane zostały opublikowane w czasopiśmie Nature Medicine link jest na końcu tekstu.

Po zdiagnozowaniu cukrzycy typu 1 w trzustce często nadal znajdują się nienaruszone komórki beta. Wytwarzają one nadal insulinę, ale nie na tyle, aby w pełni kontrolować poziom cukru we krwi. Jak dotąd nie ma możliwości ochrony pozostałych komórek beta przed atakiem układu odpornościowego. Korzystne byłoby więc utrzymanie tej resztki produkcji insuliny przez organizm tak długo, jak to możliwe, ponieważ zmniejszy to potrzebę wstrzykiwania insuliny i zmniejsza ryzyko hipoglikemii.
Kilka lat temu amerykański zespół naukowców zidentyfikował specyficzne białko skrótowy nazywane TXNIP (od angielskiego skrótu „białko oddziałujące z tioredoksyną”), które bierze udział w niszczeniu komórek beta. Odkryli, że lek przeciwnadciśnieniowy verapamil, bloker kanału wapniowego, który jest stosowany od trzydziestu lat, zapobiega tworzeniu się TXNIP w komórkach, a tym samym chroni komórki beta przed zniszczeniem.
Naukowcy testują teraz ten lek w ramach badania klinicznego. Przez okres jednego roku leczyli 24 pacjentów w wieku od 18 do 45 lat, u których zdiagnozowano cukrzycę typu 1 w ciągu ostatnich trzech miesięcy.
Wszyscy pacjenci kontynuowali terapię pompą insulinową.
Ponadto 11 osób otrzymywało raz dziennie dawkę verapamilu, a 13 osób otrzymywało lek pozorowany (placebo). Ani osoba zainteresowana, ani lekarz prowadzący nie wiedzieli, kto otrzymuje dany lek.
Wynik przy stosowaniu verapamilu: wolniejszy wzrost zapotrzebowania na insulinę, mniejsza hipoglikemia
Szczegółowe wyniki:
Zapotrzebowanie na insulinę wzrosło tylko o 27 procent w ciągu roku w grupie verapamilu, w porównaniu do 70 procent w grupie placebo.
Mniej zdarzeń hipoglikemii wystąpiło po zastosowaniu verapamilu (0,5 w porównaniu z 2,7 zdarzeń na miesiąc w porównaniu z 2,7).
Verapamil był dobrze tolerowany. Nie prowadziło to do spadków ciśnienia krwi ani innych krytycznych zmian w EKG. Według autorów można go więc podawać bez żadnych problemów nawet przy normalnym ciśnieniu krwi.
Dalsze badania będą musiały wykazać, czy wyniki można również potwierdzić na dużej liczbie pacjentów oraz czy dzieci i młodzież można leczyć bezpiecznie i skutecznie. Istnieją również dowody na to, że verapamil poprawia również metabolizm cukrów w cukrzycy typu 2. Tutaj również można z niecierpliwością oczekiwać dalszych wyników badań.
Moje wnioski: Jeśłi ktoś cierpi równocześnie na nadciśnienie i cukrzycę typ II to warto przekonać tym badaniem lekarza prowadzącego do zmiany leku. Może być ciężko bo wuje dostają więcej kasy za przepisywanie szkodliwych sartanów np:
Eprosartan, Irbesartan, Kandesartan, Losartan, Telmisartan, Walsartan itd..
Obiecany link:
https://www.nature.com/articles/s41467-022-28826-3

Jak zwykle wolno kraść i przekazywać dalej z pozdrowieniami od Marka.

ps. Marku, DZIĘKUJĘ i dzielę się wiedzą na moim blogu. Pozdrawiam serdecznie 🙂