ASCORBINIAN SODU czyli wit C podawana dożylnie – algorytm

ALGORYTM PODAWANIA ASCORBINIANU SODU DOŻYLNIE

(całość tekstu została zaczerpnięta z publikacji, którą spisał Pan Jerzy Zięba. Jest to broszura wydana ratownikom pogotowia antysepsowego, do którego ja również należę).

SEPSA ZABIJA co roku około 30 tys. Polaków, 6-8 mln ludzi na świecie, w tym milion noworodków. Większości z tych śmiertelnych przypadków można zapobiec podając dożylnie askorbinian sodu. „Witamina C jest najbezpieczniejszą substancją dostępną dla lekarza.”

Dr Frederick Klenner Dr Klenner był pierwszym lekarzem, który podkreślił, że małe ilości askorbinianu nie działają. Powiedział: „Jeśli chcesz wyników, użyj odpowiedniego kwasu askorbinowego.” „Niektórzy lekarze będą patrzeć jak ich pacjent umiera, zamiast użyć witaminy C, ponieważ w ich ograniczonych umysłach jest to tylko witamina”. ALGORYTM DOŻYLNEGO PODAWANIA ASKORBINIANU SODU U PACJENTÓW Z SEPSĄ DO STOSOWANIA W WARUNKACH SZPITALNYCH INSTRUKCJA DLA SŁUŻB MEDYCZNYCZNYCH

Już w 1935 roku, Jungeblut, profesor bakteriologii na Wydziale Medycyny i Chirurgii Uniwersytetu Columbia w Nowym Yorku, stwierdził, że witamina C może całkowicie zwalczyć polio. Dzięki prowadzonym badaniom na małpach zyskał też dowody, że jest ona skuteczną bronią przeciwko tężcowi, zakażeniu gronkowcem, dyfterytowi, opryszczce i żółtaczce. Jednym z pierwszych lekarzy stosujących duże, dożylne ilości witaminy C w leczeniu chorób, był dr Frederick R. Klenner. Dr Frederick Robert Klenner (22.10.1907 – 20.05.1984) Amerykański lekarz i badacz. W latach czterdziestych XX wieku zaczął eksperymentalnie stosować witaminę C w dużych dawkach jako terapię wielu chorób, zwłaszcza poliomyelitis (polio). Leczył nimi skutecznie ospę, odrę, świnkę, tężec i polio. Spośród 60 pacjentów chorych na polio – 100% było leczonych witaminą c i u wszystkich doszło do cał[1]kowitego cofnięcia objawów choroby. „Jeśli będziemy podawali pacjentom z polio witaminę C w dużych ilościach – od 6g do 20g w ciągu doby – ni[1]kogo już nie dotknie paraliż i nikogo już ta choroba nie okaleczy. I nigdy już nie wróci epidemia polio” W ciągu swojego życia opublikował łącznie 28 raportów badawczych i jest jednym z twórców medycyny ortomolekularnej. W latach 1970 lekarze Ewan Cameron, Nikolas Campbell i Linus Pauling jako pierwsi poinformowali o stosowaniu wysokich dożylnych dawek witaminy c w leczeniu pacjentów onkologicznych. Dr Hugh Riordan stosował Askorbinian sodu w ilości nawet około 300 g na dobę.

Algorytmy podawania witaminy C – askorbinianu sodu

1. Witamina C podawana dożylnie w stanach ciężkich (sepsa, oraz inne stany nagłe w ciężkim stanie np. ostre zapalenie wątroby, ostre zatrucia, ostre zapalenie trzustki itd.) Przed pierwszym podaniem askorbinianu sodu, należy wykonać próbę śródskórną. Podać roztwór śródskórnie wytwarzając pęcherzyk i odczekać około 15 minut. Przy braku zaczerwienienia można zacząć podawać ją dożylnie. Ponieważ mamy stan nagły wymagający bardzo szybkiej reakcji, musimy podać Wit. C w bolusie w dawce 20g w ciągu paru minut. Obserwujemy chorego. Wit. C rozpuszczamy w wodzie destylowanej do iniekcji w objętości ok. 200 – 250ml. Objętość wody w tym zakresie nie ma większego znaczenia. Znaczenie ma to, ile w rzeczywistości podamy rozpuszczalnika tzn. : jeśli do rozpuszczenia np. 80g askorbinianu użyjemy 200 ml rozpuszczalnika, to przy pobraniu 100ml roztworu będziemy mieć w nim 40g askorbinianu itd…

Jeżeli nie uzyskamy widocznej poprawy w ciągu pół godziny, należy procedurę powtórzyć ze zwiększoną ilością askorbinianu. Nie ma w tym przypadku sztywnych reguł. Całość polega na uważnej obserwacji pacjenta. Ażeby nie uszczuplać rezerw buforów zasadowych, jeżeli chory jest przytomny – podajemy doustnie łyżeczkę czubatą od herbaty zwykłej sody oczyszczonej rozpuszczonej w szklance ciepłej wody przed i po podaniu bolusu. Jeżeli chory jest nieprzytomny, można podać 28,12g wodorowęglanu sodu (1 ampułka), jeżeli podajemy 50g askorbinianu sodu, to podać dwie ampułki (56,24g) wodorowęglanu sodu. Na zakończenie podawania witaminy C – po zakończeniu wlewu, należy dodatkowo podać: • 1ml chlorku magnezu dla 25g askorbinianu sodu • 2ml chlorku magnezu dla 50g askorbinianu sodu, oraz Kwas alfa-liponowy (R-ALA). Jeżeli uzyskamy poprawę, należy kontynuować podawanie witaminy C, tym razem we wlewie kroplowym. Do rozpuszczenia 25g Wit. C używa się wodę destylowana do iniekcji, podajemy ją w czasie 1 godziny lub dłużej.

2. Witamina C podawana dożylnie (nowotwory)

Przed pierwszym podaniem askorbinianu sodu, należy wykonać próbę śródskórną. Podać roztwór śródskórnie wytwarzając pęcherzyk i odczekać około 15 minut. Przy braku zaczerwienienia można zacząć podawać ją dożylnie. Przy dużych guzach zacząć podawanie od 5g askorbinianu sodu Podawać roztwór zbliżony do izoosmolarnego. Dla askorbinianu sodu = 3,1%. Praktycznie stosowany jest roztwór hipertoniczny. Nie stanowi to problemu, trzeba tylko podawać roztwór powoli. Przy dawkach do 20g w 250 ml płynu, korzysta się z roztworu Ringera podawanego przez 1 godzinę, powyżej 20g używa się wodę destylowana do iniekcji – a nie sól fizjologiczną. Roztwór powinien być zbuforowany do pH 5.5 – 7.0. Dlatego podajemy askorbinian sodu, czyli sól kwasu askorbinowego, a nie kwas askorbinowy. Ażeby nie uszczuplać rezerw buforów zasadowych podajemy doustnie łyżeczkę od herbaty zwykłej sody oczyszczonej rozpuszczonej w szklance ciepłej wody, 4 x dziennie, lub przed podaniem Wit. C podać 1 ampułkę dwuwęglanu sodu dla 25g askorbinianu sodu i 2 ampułki przy podaniu 50g askorbinianu sosu. Ponieważ Wit C wiąże wapń, należy podać 1g calcium gluconate przed kroplówką. Warto stosować dodatek EDTA (1g), co pozwala wychwycić wolne jony żelaza i miedzi. Do kroplówki z askorbinianem sodu dodajemy: • 1ml chlorku magnezu dla 25g askorbinianu sosu • 2ml chlorku magnezu dla 50g askorbinianu sodu UWAGA • Sprawdzić funkcję nerek, nawodnić chorego (Wit C ma działanie moczopędne) • Sprawdzić czy chory nie ma wrodzonego niedoboru dehydrogenazy glukozo-6-fosforanowej. Jest wtedy ry[1]zyko wystąpienia hemolizy. Występuje w 0.1% przypadków. Próba śródskórna ujemna jest wystarczającym dowodem na możliwość podania dożylnego. • Jeżeli podajemy za szybko może wystąpić ból w miejscu wkłucia, zwolnic podawanie. Wybierać większe żyły ażeby uniknąć odczynu zapalnego. • Idealnym rozwiązaniem z punktu widzenia techniki podawania i uniknięcia możliwych stanów zapalnych w miejscu wkłucia (gradient stężenia osmotycznego pomiędzy wprowadzanym płynem infuzyjnym i ścianą żyły) byłoby zaopatrzenie chorego w port (wkłucie centralne). • Po podaniu Askorbinianu sodu, może wystąpić spadek poziomu wapnia (objawy podobne do lekkiej tężyczki). Wówczas podać glukonian wapnia, objawy ustępują natychmiast. • Może wystąpić niewielka hipoglikemia. Podać osłodzona herbatę Przeciwwskazania do podania to: • niewydolność nerek, przewlekła hemodializa, wysoki poziom żelaza • Niewydolność krążenia Chociaż wielu lekarzy nawet w takich przypadkach, z wielkim sukcesem ostrożnie stosuje askorbinian sodu. Przy podawaniu Witaminy C: • Przy wysokich dawkach może wystąpić niewielka hipoglikemia (wskazany niewielki posiłek) • Hipokalcemia • Wit. C ma działanie odwadniające, więc zadbać o odpowiednie nawodnienie doustne chorego Przy pierwszym wlewie podajemy 20g w 250ml glukozy 5%, plus 1ml Chlorku Magnezu – podajemy wolno, w ciągu 1 godziny (szczególna ostrożność gdy guz nowotworowy jest duży – istnieje możliwość jego rozpadu). Obserwujemy w tym czasie stan pacjenta. Gdyby pojawiły się bóle w okolicy lędźwiowej na wysokości nerek, przerwać podawanie (podać ewentualnie Furosemid). W następnych wlewach zwiększamy dawkę Wit C. Z reguły 50g na jeden wlew jest ilością wystarczające. Podajemy 50g askorbinianu sodu w 500 ml wody do iniekcji, podawać metodą pulsacyjną, czyli początkowo szybki wlew (30min), stabilizacja (2.5 do 3 godzin), zatrzymanie na 20- 30 minut, a następnie ponowne uruchomienie wlewu aż do jego zakończenia. 1. ¼ całej objętości butelki podać w ciągu pierwszych 30 minut (125ml). Osiągnąć szybkie wysycenie. 2. Następne 3/4 objętości początkowej, podać w ciągu 2.5 godziny (280ml) – okres stabilizacji 3. Zatrzymać podawanie na 30 minut 4. Po tej przerwie podać pozostałe ¼ objętości w ciągu jednej godziny (94ml) Czyli całość trwa 4.5 godzin.

Bezpośrednio po zakończeniu podawania Wit C, należy podać kwas alfa-liponowy. Przy doustnym podawaniu Wit. C należy połączyć ją z podaniem doustnym forma R (Alpha Lipoic Acid), w dawce 600mg, razem z wit. E Powinniśmy podać bufory celem oszczędzania rezerw: jeżeli podajemy 25g askorbinianu sodu podać 28,12g wodorowęglanu sodu (1 ampułka), jeżeli podajemy 50g askorbinianu sodu, to podać dwie ampułki (56,24g) wodorowęglanu sodu. Alternatywnie można podać sodę oczyszczona 30 minut przed podaniem askorbinianu sodu. Przy podawaniu chemioterapii, celem złagodzenia objawów ubocznych, można podać askorbinian sodu po kilku godzinach od chemioterapii. Częstość podawania 2-3 razy w tygodniu.